Mutlu Değilim ( !)

İşim var.

Eşim/sevgilim, çocuğum var(ve sağlıklıyız).

Evim var.

Kariyerim var.

Arabam var.

Fakat mutlu değilim(!)

Bu yazıyı yazmak istedim çünkü yalnız değilsin bebeğim!

Benim gibi kaybolmuş, iş, ev, aile ve sosyal hayat içinde sıkışmış; dışarıdan bakıldığında mutlu, huzurlu olması gereken, her şeye sahip gibi görünen ve böyle göründüğü için de mutsuz olmaya hakkı yokmuş gibi hisseden, mutsuz olduğunda, arayışa girdiğinde suçluluk duyan, etrafında bunları konuşacak kimsesi olmayanlar için yazıyorum.

Biraz da içindeki fırtınaları konuşacak cesareti toplayıp biriyle konuşmaya başladığında sadece anlayış ya da sıcak bir sarılma yerine bolca nasihat, öğüt alan, hatta yeri geldiğinde nankörlükle suçlanan ne yapacağını bilmeyen kaybolmuşlar için bu yazı…

Öncelikle  hiçbir şekilde yalnız değilsin!

Senin gibi olan fakat konuşacak doğru kişiyi bulamamış milyonlarca kişiden birisin.

Ben de öyleydim. Boşluk, bir sürü şeyim olmasına rağmen bomboş gelen bir hayat…

Evet ben de bu durumdayken hayatıma giren ve beni bu uyuşmuş halimden sarsarak uyandıran bir şeyle karşılaştım. Ve bir sürü şeyi fark ettim.

Mesela;

– İncinebilir olmanın aslında kötü bir şey olmadığını, 

– Hayır diyebilmenin rahatlığını,

– Ağlamanın çok ama çok rahatlattığını ve hafiflettiğini,

– Her şeyden önce insan olduğumu ve hata yapabileceğimi,

– Kimsenin mükemmel olmadığını,

– Sosyal medyada gülüp eğlenen, peri masalı yaşayanların da sorunları ve görünenden çok farklı hayatları olduğunu,

– Direnç gösterdiğim her şeyi çok daha güçlendirdiğimi,

– Egomu besleyerek büyütmek yerine onunla barışıp artık kendisini dinlemek istemediğimi söyleyebilmenin,

– Her şeyi içime atarak sırtıma ilave yük almak yerine, sırtımdaki yüklerimi boşaltmanın yollarını bulmanın,

– Olay ve insanları olduğu gibi kabul etmenin inanılmaz hafifliği ve rahatlığını yaşıyorum.

Bunları benim hayatımda yaratan şey Access Bars oldu. Ve benim kendime, gerçek Aylin’e doğru olan yolculuğum başladı.

Bu yolculukta hepimizin realitesinde olan; bizi, gerçek bizden her geçen an biraz daha koparan pek çok şeyden uzaklaşabildiğimi gördüm…

Evet, tüm bunlar senin için de olabilir ve bunların hiçbiri ütopya değil. Senin çıkmayı seçeceğin bir yolculukla başlayabilir.

İnsanın gerçekten olduğu kişiyi tanımasının pek çok yolu var; sadece isimleri ve yöntemleri farklı. Sonunda seni çıkaracağı yer gerçekte olduğun kişi.

Benim için bu yöntemin adı Access Bars oldu ve şu an eğitmen olarak yolculuğuma devam ediyorum. Benim gibi olanlara seans ve eğitimlerle rehberlik yapıyorum. 

Hayatında hiçbir şey zor, meşakkatli olmak durumunda da değil. Seçersen, bu yolculuk senin için de başlayabilir. Sadece senin için gerçekten içinde bulunduğunda seni evindeymiş gibi hissedeceğin şeyi bulman ve ona sarılman yeterli.

Hatırla, her şey senin seçiminle başlar ya da biter…

Kendime olan yolculuğumu sizlere aktarmak amacıyla çıktığım bu yolda kaleme aldığım ilk yazıma da buradan ulaşabilirsiniz.

Sevgiler @mor.baykush, nam-ı diğer Aylin